Θεραπευτική Καρκίνου

H επιστήμη της Θεραπευτικής αντιπροσωπεύει το σύνολο των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τον ορθολογισμό της θεραπευτικής αγωγής, δηλαδή την επιλογή, χορήγηση του φαρμάκου και την αξιολόγηση του αναμενόμενου φαρμακολογικού αποτελέσματος (ευεργετικές, αλλά και ανεπιθύμητες ενέργειες).

Σύμφωνα με τις μεθόδους της μοντέρνας Θεραπευτικής, η επιλογή της φαρμακευτικής αγωγής πρέπει να βασίζεται σε αντικειμενικά δεδομένα που αφορούν στον συγκεκριμένο ασθενή, ως ξεχωριστή περίπτωση κάθε φορά, αφού το ζητούμενο είναι η θεραπεία του ασθενούς πρωταρχικά και όχι του πλήθους των ασθενών που συμπεριφέρονται με σημαντικό βαθμό ετερογένειας και παρουσιάζουν ανομοιόμορφη απόκριση στα ίδια φάρμακα.

Η εξατομικευμένη Θεραπευτική του καρκίνου αντιπροσωπεύει το σύνολο των δραστηριοτήτων που σχετίζονται με τον ορθολογισμό της αντικαρκινικής θεραπείας και συμπεριλαμβάνουν την επιλογή, την προσαρμογή και την αξιολόγηση του θεραπευτικού αποτελέσματος στον κάθε ασθενή προσωπικά και ξεχωριστά, λαμβάνοντας υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά του.

Κάθε ασθενής, κάθε όγκος και κάθε καρκινικό κύτταρο είναι μοναδικά, χαρακτηρίζονται από το δικό τους γενετικό αποτύπωμα και την δική τους απόκριση στην αντικαρκινική φαρμακευτική θεραπεία. Η παραδοσιακή εξατομίκευση της θεραπευτικής αγωγής βασιζόμενη στα σωματικά και κοινωνικά χαρακτηριστικά του ογκολογικού ασθενούς έχει εμπλουτιστεί από σύγχρονα βιοτεχνολογικά “εργαλεία” γενετικής καθοδήγησης του θεράποντος ιατρού, αξιοποιώντας την νέα γνώση από τις επιστήμες της γενετικής, της φαρμακολογίας και της ογκολογίας.

Το τμήμα MyOncotherapyTM υποστηρίζει τον θεράποντα ιατρό ογκολόγο σε όλες τους τομείς της άσκησης της ιατρικής περιλαμβανομένου της έγκαιρης διάγνωσης, της εξατομίκευσης της θεραπευτικής αγωγής και της αποκατάστασης των ογκολογικών ασθενών.

Τα τμήματα της μονάδας παρέχουν υπηρεσίες-εργαλεία εξατομίκευσης στον θεράποντα ιατρό ογκολόγο κατ’ εντολή του και σε καμία περίπτωση δεν τον αντικαθιστούν ή επιβαρύνουν το κοινωνικό του έργο.

Στον άνθρωπο, μετά τη γονιμοποίηση του ωαρίου δημιουργούνται 65 τρισεκατομμύρια κύτταρα. Έχει υπολογιστεί ότι για να διατηρηθεί η κανονική προμήθεια του οργανισμού σε ερυθροκύτταρα, απαιτούνται 2.000.000 κυτταρικές διαιρέσεις/sec. Ο μηχανισμός της κυτταρικής διαίρεσης είναι σχεδόν τέλειος, αφού διαιρείται ένας τόσο μεγάλος αριθμός κυττάρων και μάλιστα χωρίς λάθη. Αυτή η τάξη και η απόλυτη ακρίβεια εξαρτάται από τη δράση συγκεκριμένων γονιδίων τα οποία ενεργοποιούνται τον κατάλληλο χρόνο και στη σωστή φάση, πριν και κατά την κυτταρική διαίρεση.

Η μελέτη των γονιδίων που προκαλούν καρκίνο και ονομάζονται ογκογονίδια, έχει προσφέρει ένα μεγάλο πλήθος πληροφοριών για την κυτταρική διαίρεση στα κανονικά κύτταρα. Για τη δημιουργία του καρκίνου, δύο ομάδες γονιδίων έχουν πολύ μεγάλη σημασία: α. τα ογκογονίδια, τα οποία παρακάμπτουν τα σημεία ελέγχου της κυτταρικής διαίρεσης, προκαλώντας ανεξέλεγκτη κυτταρική αύξηση β. τα ογκο-κατασταλτικά γονίδια, τα οποία παρεμποδίζουν την ανεξέλεγκτη δράση των ογκογονιδίων. Μέχρι τώρα έχουν ανακαλυφθεί 100 περίπου διαφορετικά ογκογονίδια.

Σήμερα πιστεύεται, ότι οι περισσότεροι καρκίνοι ξεκινούν από την απώλεια ελέγχου ενός και μόνο κυττάρου. Το κύτταρο αυτό πολλαπλασιάζεται και δίνει μια ομάδα κυττάρων, των οποίων η αύξηση δεν ελέγχεται, γιατί η ισορροπία μεταξύ κυτταρικής διαίρεσης και φυσιολογικού θανάτου έχει διαταραχθεί. Ανάλογα με τον τύπο του καρκινικού κυττάρου, σε μερικές εβδομάδες, μήνες ή χρόνια, σχηματίζεται μια μεγάλη μάζα κυττάρων τοπικά ή και με πιθανές τοπικές διηθήσεις ή και με απομακρυσμένες μεταστάσεις και η εμφάνιση αυτών θα προκαλέσει σημαντικά ζωτικά προβλήματα στον οργανισμό. Ο οργανισμός δεν μπορεί να αντιμετωπίσει εύκολα τα καρκινικά κύτταρα, επειδή μοιάζουν με τα φυσιολογικά, δεν ενεργοποιούν το ανοσοποιητικό σύστημα και έτσι συνεχίζεται ανεμπόδιστα η εισβολή και η εξάπλωση τους.

Οι σύγχρονες αντιλήψεις συγκλίνουν στη διαπίστωση ότι η καρκινογένεση στον οργανισμό του ανθρώπου, είναι ένα πολύπλοκο γεγονός και μια σχετικά μακροχρόνια διαδικασία που διακρίνεται σε τέσσερις επιμέρους φάσεις:

  • Φάση πρόκλησης
    Οι επιστήμονες μετά από πολύχρονες μελέτες, κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η φάση πρόκλησης του καρκίνου διαρκεί 15-30 χρόνια. Αυτό σημαίνει ότι απαιτείται μακροχρόνια έκθεση σε καρκινογόνους περιβαλλοντικούς παράγοντες, ώστε να ξεκινήσει η διαδικασία της καρκινογένεσης. Η φάση πρόκλησης μπορεί όμως να είναι συντομότερη σε ορισμένες περιπτώσεις (π.χ. η προσβολή από ακτινογενή λευχαιμία) ή οι γενετικά καθορισμένοι όγκοι της βρεφικής ηλικίας, οι οποίοι υπάρχουν αφανώς από τη στιγμή της γέννησης και εξελίσσονται μετά από κάποιο χρονικό διάστημα.
  • Επί τόπου φάση (in situ)
    Σήμερα πιστεύεται ότι η προοδευτική βαριά δυσπλασία μετατρέπεται, στις περισσότερες περιπτώσεις, σε in situ καρκίνωμα, ενώ το τελευταίο μετά από μια πολύπλοκη διαδικασία που διαρκεί δέκα ή περισσότερα χρόνια, καταλήγει σε διηθητικό καρκίνο.
  • Φάση διήθησης
    Τα κύτταρα έχουν κακοήθη χαρακτηριστικά. Πολλαπλασιάζονται με γρήγορους ρυθμούς και έχουν τη δυνατότητα να διασπάσουν τη βασική μεμβράνη, να εισέλθουν στους γειτονικούς ιστούς και να φτάσουν μέχρι τα αγγεία του αίματος ή της λέμφου.
  • Φάση διασποράς
    Tα καρκινικά κύτταρα διηθούν όλο και περισσότερους ιστούς γύρω από την περιοχή της αρχικής ανάπτυξης, αυξάνοντας κατακόρυφα την πιθανότητα μεταστάσεων. Μπορούν μεμονωμένα ή κατά ομάδες να μεταφέρονται, με τη βοήθεια του αίματος και του λεμφικού συστήματος, σε απομακρυσμένα σημεία του οργανισμού, δημιουργώντας διάσπαρτες μεταστάσεις.

Ογκογενετικό μοντέλο ανάπτυξης Καρκινικού βλαστικού κυττάρου

Στα όργανα του ανθρώπινου οργανισμού υπάρχουν κύτταρα διαφοροποιημένα που βρίσκονται στις διάφορες φάσεις του κυτταρικού κύκλου, καθώς και κύτταρα που βρίσκονται σε φάση ηρεμίας. Επιπλέον, υπάρχουν κύτταρα αποπτωτικά (που είναι, δηλαδή, προγραμματισμένα να “πεθάνουν”) διατηρώντας έτσι σταθερό τον αριθμό των κυττάρων και το μέγεθος κάθε ιστού. Στα περισσότερα όργανα υπάρχουν και πολυδύναμα κύτταρα (βλαστικά κύτταρα) που μπορούν να ανανεώσουν τους ιστούς. Σύμφωνα με έγκριτες επιστημονικές δημοσιεύσεις, υποστηρίζεται έντονα ότι η ογκογένεση γενικά αρχίζει κυρίως από κύτταρα που παρουσιάζουν υψηλό δυναμικό αναπαραγωγής και διαφοροποίησης τύπου αρχέγονων πολυδύναμων κυττάρων (καρκινικών βλαστικών κυττάρων). Μετά την εξαλλαγή τους από διάφορους καρκινογόνους παράγοντες, τέτοια κύτταρα αποκτούν τη δυνατότητα ανάπτυξης αποικιών (κλώνων), γεγονός που αποτελεί και την πρωτογενή εστία νεοπλασματικής εξαλλαγής του ιστού που προοδευτικά διευρύνεται. Τα νεοπλασματικά κύτταρα που έχουν απολέσει τον έλεγχο της κυτταρικής διαίρεσης, αναπτύσσονται συνεχώς και διεγείρουν την αγγειογένεση, λόγω υψηλών απαιτήσεων ροής αίματος και τροφοδοσίας με θρεπτικές ουσίες. Αποτέλεσμα της έντονης αιμάτωσης του όγκου είναι η μεταστατική διασπορά των νεοπλασματικών κυττάρων σε απομακρυσμένους ιστούς (π.χ. πνεύμονες, οστά, λεμφαδένες).

Σχήμα: Ογκογενετικό πρότυπο ανάπτυξης καρκινικού βλαστικού κυττάρου

Γενετική Αστάθεια στο Καρκίνο

Η γενωμική αστάθεια στον καρκίνο, χαρακτηρίζεται από χρωμοσωματικές ανωμαλίες και παραλλαγές στην ποιότητα και ποσότητα του γενετικού υλικού στον πυρήνα των καρκινικών κυττάρων. Σήμερα είναι κοινώς παραδεκτό ότι το κλινικό αποτέλεσμα της θεραπείας του καρκίνου επηρεάζεται από τη βαρύτητα της γενωμικής αστάθειας.

Η γενωμική αστάθεια εντοπίζεται κυρίως σε επίπεδο χρωμοσωμάτων, με μεθόδους κλασικής και μοριακής κυτταρογενετικής, αλλά και με κυτταρομετρία ροής που εντοπίζει ανευπλοειδίες των χρωμοσωμάτων, ανωμαλίες στην πύκνωση της χρωματίνης και διαταραχές του κυτταρικού κύκλου, λόγω της επίδρασης του κατακερματισμού του DNA στον έλεγχο του πολλαπλασιασμού των κυττάρων. Επίσης, σε ειδικές περιπτώσεις ο έλεγχος για τη βαρύτητα και την εξέλιξη της νόσου, γίνεται με την ανάλυση της έκφρασης γονιδίων που σχετίζονται με την αστάθεια, με την ανάλυση της μεθυλίωσης που αντικατοπτρίζει την γενετική σταθερότητα των κυττάρων και πρόσφατα με την ανάλυση των miRNAs τα οποία ρυθμίζουν τη γονιδιακή έκφραση και επηρεάζονται από την γενωμική αστάθεια στο καρκίνο.

Πολλές συνήθειες της καθημερινής ζωής μπορεί να βελτιωθούν και ορισμένοι τύποι καρκίνου να αποφευχθούν εάν υιοθετηθεί ένας πιο υγιεινός τρόπο ζωής:

  1. Αποφυγή καπνίσματος. Οι καπνιστές είναι καλό να σταματήσουν το κάπνισμα. Εάν αποτύχουν να διακόψουν το κάπνισμα, τουλάχιστον δεν θα έπρεπε να καπνίζουν παρουσία μη καπνιστών.
  2. Αποφυγή της παχυσαρκίας.
  3. Αυξημένη σωματική δραστηριότητα, σε καθημερινό επίπεδο.
  4. Κατανάλωση ποικιλίας λαχανικών και φρούτων καθημερινά (τουλάχιστον πέντε μερίδες την ημέρα). Περιορισμός της κατανάλωσης τροφών που περιέχουν ζωικά λίπη.
  5. Εάν καταναλώνει κάποιος αλκοολούχα ποτά, μπύρα, κρασί ή άλλο είδος, θα πρέπει να μετριάσει την κατανάλωση (δύο ποτά την ημέρα για τους άνδρες και ένα ποτό για τις γυναίκες).
  6. Αποφυγή της έκθεσης στην ηλιακή ακτινοβολία. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να προστατεύονται τα παιδιά και οι έφηβοι. Τα άτομα που έχουν τάση να καίγονται στον ήλιο, θα πρέπει να λαμβάνουν προστατευτικά μέτρα σε όλη τη ζωή τους.
  7. Αυστηρή τήρηση στους κανονισμούς που στοχεύουν στην πρόληψη της έκθεσης σε γνωστές καρκινογόνες ουσίες στο επαγγελματικό ή άλλο περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένης της ιονίζουσας ακτινοβολίας. Οι περισσότεροι καρκίνοι μπορούν να θεραπευτούν εάν διαγνωστούν έγκαιρα.
  8. Επίσκεψη σε γιατρό εάν παρατηρηθούν: ένα εξόγκωμα, μία πληγή που δεν επουλώνεται (ακόμη και στο στόμα), μία κρεατοελιά που αλλάζει σχήμα, μέγεθος ή χρώμα, ή μία μη φυσιολογική αιμορραγία, προβλήματα που δεν υποχωρούν όπως βήχας, βραχνάδα, καούρα και δυσκολία στη κατάποση, ανεξήγητη αλλαγή στις συνήθειες του εντέρου ή της ούρησης, ή ανεξήγητη απώλεια βάρους. Υπάρχουν προγράμματα Δημόσιας Υγείας, τα οποία μπορούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη ορισμένων καρκίνων ή να αυξήσουν την πιθανότητα ενός καρκίνου να θεραπευτεί.
  9. Οι γυναίκες άνω των 25 ετών είναι καλό να συμμετέχουν σε προγράμματα πληθυσμιακού ελέγχου για τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας.
  10. Οι γυναίκες άνω των 50 ετών είναι καλό να συμμετέχουν σε προγράμματα πληθυσμιακού ελέγχου για τον καρκίνο του μαστού.
  11. Άτομα άνω των 50 ετών είναι καλό να συμμετέχουν σε προγράμματα πληθυσμιακού ελέγχου για την ανίχνευση του καρκίνου του παχέος εντέρου με το test της αφανούς αιμορραγίας στα κόπρανα (haemoccult Test) ή/και σε συνδυασμό με κολονοσκόπηση.
  12. Συμμετοχή σε προγράμματα εμβολιασμού για την μόλυνση από τον ιό της ηπατίτιδας Β.

Η έγκαιρη διάγνωση του καρκίνου, σε αρχικό στάδιο, πριν τη μεταστατική διασπορά του αποτελεί την δευτερογενή πρόληψη. Ο πληθυσμιακός προληπτικός έλεγχος (screening) όταν είναι αποτελεσματικός συντελεί στη γενική ελάττωση της θνησιμότητος από τον καρκίνο.

Υπάρχουν κάποια συγκεκριμένα τεστ για ορισμένες μορφές καρκίνου, όπως:

Καρκίνος τραχήλου μήτρας

To test Παπανικολάου (Pap Test) στις γυναίκες 25 ετών και άνω ελαττώνει τον καρκίνο του τραχήλου της μήτρας κατά 80%. Εάν το test είναι αρνητικό, πρέπει να γίνεται μία φορά το χρόνο μεταξύ 10ης και 20ης ημέρας από την πρώτη ημέρα της τελευταίας εμμήνου ρύσης και απαραίτητο είναι η αποφυγή:

  • Σεξουαλικής επαφής 24 ώρες πριν από τη λήψη του κολποτραχηλικού επιχρίσματος (Pap Test).
  • Εσωτερικής κολπικής πλύσης.
  • Η αποφυγή προηγούμενης κολπικής θεραπείας.

Στις γυναίκες μετά την ηλικία των 60 ετών που είχαν υποβληθεί τρεις ή περισσότερες φορές σε Pap Test και ήταν εντός φυσιολογικών ορίων ο έλεγχος μπορεί να γίνεται κάθε 2-3 χρόνια αφού, ελαττώνεται η συχνότητα των αλλοιώσεων του τραχήλου της μήτρας μετά τη μέση ηλικία. Στις γυναίκες που έχει γίνει αφαίρεση της μήτρας (υστερεκτομή) πρέπει να έχουν ιατρική οδηγία για τη συχνότητα ελέγχου του κολπικού κολοβώματος με το test Παπανικολάου. Ο κυριότερος παράγων κινδύνου για την ανάπτυξη καρκίνου τραχήλου της μήτρας είναι η φλεγμονή που προκαλείται από τους διάφορους τύπους του ιού (16, 18, 31, 33) του ανθρώπινου θηλώματος (HPV) που εντοπίζονται με μεθόδους Μοριακής Βιολογίας. Οι γυναίκες μολύνονται με τους διάφορους τύπους του HPV κυρίως με τη σεξουαλική επαφή. Πρόσφατα αναπτύχθηκε εμβόλιο που γίνεται προληπτικά σε κορίτσια ηλικίας 14-21 ετών για την προστασία των αλλοιώσεων του τραχήλου της μήτρας από τους κυριότερους τύπους του ιού HPV. Το Κυτταρολογικό Τμήμα της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας εφαρμόζει πρόγραμμα ελέγχου γυναικών με το Pap Test σε απομακρυσμένες περιοχές της Χώρας μας που είναι δύσκολη η πρόσβαση σε οργανωμένα Κρατικά Νοσοκομεία ή όπου δεν υπάρχει Κυτταρολογικό Τμήμα σε αυτά. Επίσης, εκτός από το Pap Test με μεθόδους Μοριακής Βιολογίας ανιχνεύονται οι γυναίκες που έχουν μολυνθεί από τους διάφορους τύπους του ιού HPV.

Καρκίνος Μαστού

Η μαστογραφία έχει τη δυνατότητα αποκάλυψης του καρκίνου του μαστού σε στάδιο που κλινικά δεν ανιχνεύεται. Στις γυναίκες 50-59 ετών με τη μέθοδο αυτή σε ετήσιο προληπτικό έλεγχο ελαττώθηκε κατά 25-35% η θνησιμότητα από τον καρκίνο του μαστού όπως φάνηκε από διάφορες στατιστικές μελετών ελέγχου σε διάφορες χώρες. Παρόμοια περίπου αποτελέσματα αναφέρονται και για τις γυναίκες 50-69 ετών. Στις γυναίκες υψηλού κινδύνου (οικογενειακό ιστορικό καρκίνου του μαστού) μπορεί να γίνει με ειδική τεχνική, έκπλυση των γαλακτοφόρων πόρων του μαστού μέσω της θηλής και αναζητούνται στο έκπλυμα άτυπα κύτταρα που προοιωνίζουν την πιθανή ανάπτυξη καρκίνου του μαστού σε 8-10 χρόνια. Το Κυτταρολογικό Τμήμα της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας έχει την δυνατότητα εφαρμογής της μεθόδου αυτής. Επίσης, διαθέτει Κινητή Μονάδα Μαστογράφου για ετήσιο προληπτικό μαστογραφικό έλεγχο γυναικών ηλικίας 50-69 ετών στις απομακρυσμένες περιοχές της Χώρας μας όπου η πρόσβαση σε οργανωμένα Κρατικά Νοσοκομεία είναι δύσκολη ή δεν διαθέτουν μαστογράφο. Σκοπός είναι η ευαισθητοποίηση των γυναικών στον προληπτικό μαστογραφικό έλεγχο που σώζει τη ζωή τους και όχι σε μαζικό έλεγχο (screening) που είναι ευθύνη της Πολιτείας.

Καρκίνος του Παχέος Εντέρου

Η διάγνωση των προκαρκινωματωδών αδενωματωδών πολυπόδων και του αρχικού σταδίου καρκίνου του παχέος εντέρου και του ορθού προσδίδει ιδιαίτερη αξία στον ετήσιο προληπτικό έλεγχο ανδρών και γυναικών ηλικίας 50-75 ετών.

Η ανίχνευση αυτή μπορεί να πραγματοποιηθεί:

  1. Με το test της αφανούς αιμορραγίας από το έντερο στα κόπρανα (FOBT Haemoccult test) και
  2. Με τον ενδοσκοπικό έλεγχο (κολοσκόπηση).

Μελέτες έδειξαν ότι το haemoccult test ελάττωσε τη θνησιμότητα στην Ευρώπη κατά 5-18% (Αγγλία-Δανία) και στην Αμερική κατά 33%. Στην ελληνική μελέτη (Σ. Μπεσμπέας & Συν.) διεγνώσθη μεγάλος αριθμός αδενωματωδών πολυπόδων που αποτελεί και την κύρια προληπτική στρατηγική πολιτική και αρχικό στάδιο καρκίνου στις 25% των περιπτώσεων, ενώ συνήθως σε διεθνές επίπεδο η διάγνωση αρχικού σταδίου καρκίνου παχέος εντέρου και ορθού κυμαίνεται μεταξύ 6-11%. Στην Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία χορηγείται το haemoccult test δωρεάν από το 1985 σε ασυμπτωματικά άτομα ηλικίας 50-75 ετών.

Η σιγμοειδοσκόπηση με το εύκαμπτο σιγμοειδοσκόπιο και η κολοσκόπηση με ενδοσκοπικό έλεγχο όλου του παχέος εντέρου μπορεί σε συνδυασμό με το haemoccult test να ελαττώσει τη θνησιμότητα κατά 70-80%. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση χάνουν την ζωή τους κάθε χρόνο 135.000 -140.000 άνθρωποι από καρκίνο του παχέος εντέρου και του ορθού. Ο καρκίνος του παχέος εντέρου και του ορθού είναι τώρα ο πιο συχνός καρκίνος στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Η Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία στο Κέντρο Έγκαιρης Διάγνωσης του Καρκίνου που δημιουργεί θα αναπτύξει και σύγχρονο πλήρες Ενδοσκοπικό Τμήμα.

Η διεθνής ταξινόμηση των νόσων για την ογκολογία της WHO (ICD-O), αποτελεί σύστημα κωδικοποίησης των νεοπλασμάτων βάσει της τοπογραφίας και της μορφολογίας, καθώς επίσης και ένδειξης της συμπεριφοράς τους (π.χ κακοήθη, καλοήθη).

Η ταξινόμηση βάσει της ανατομικής έκτασης της νόσου, όπως αυτή καθορίζεται κλινικά και παθολογοανατομικά είναι εκείνη στην οποία κατ’ εξοχήν στηρίζεται το σύστημα ΤΝΜ καθοριζόμενο από τους προγνωστικούς παράγοντες.

Για κάθε θέση του σώματος υπάρχουν δύο ταξινομήσεις:

  1. H κλινική ταξινόμηση (ή cTNM) που βασίζεται σε στοιχεία που συγκεντρώθηκαν πριν από την θεραπεία (φυσική εξέταση, απεικονιστικές τεχνικές, ενδοσκοπία, βιοψία, χειρουργική διερεύνηση, καθώς και από άλλες σχετικές εξετάσεις)
  2. Η παθολογοανατομική ταξινόμηση (ή pTNM) που βασίζεται σε στοιχεία που συγκεντρώθηκαν πριν από την θεραπεία, συμπληρωμένα ή τροποποιημένα με τα πρόσθετα δεδομένα που προέκυψαν από την χειρουργική και την παθολογοανατομική εξέταση.

Άμεση ενέργεια του κλινικού είναι η εκτίμηση της πρόγνωσης και η λήψη της απόφασης για την πλέον αποτελεσματική θεραπευτική τακτική.

Για την περιγραφή της ανατομικής έκτασης της νόσου το σύστημα ΤΝΜ βασίζεται στην εκτίμηση τριών στοιχείων :

T- Την έκταση του πρωτοπαθούς όγκου
N- Την απουσία ή την παρουσία και την έκταση μεταστάσεων στους επιχώριους λεμφαδένες
Μ- Την απουσία ή την παρουσία απομακρυσμένων μεταστάσεων

Ταξινόμηση κατά ΤΝΜ:

  1. Όγκοι της κεφαλής και του λαιμού
    Περιλαμβάνονται οι ακόλουθες θέσεις: Χείλη, στοματική κοιλότητα, φάρυγγας (στοματοφάρυγγας, ρινοφάρυγγας, υποφάρυγγας), λάρυγγας, ιγμόρειο άντρο, ηθμοειδής κόλπος, σιαλογόνοι αδένες, θυρεοειδής αδένας.
  2. Όγκοι του πεπτικού συστήματος
    Περιλαμβάνονται τα εξής όργανα: Οισοφάγος, στόμαχος, λεπτό έντερο, παχύ έντερο και ορθό, πρωκτικός σωλήνας, ήπαρ, χοληδόχος κύστη, εξωηπατικοί χοληφόροι πόροι, λήκυθος του Vater, πάγκρεας.
  3. Όγκοι των πνευμόνων και του υπεζωκότα
    Περιλαμβάνονται: τα καρκινώματα των πνευμόνων και το κακόηθες μεσοθηλίωμα του υπεζωκότα.
  4. Όγκοι των οστών και των μαλακών μορίων
    Περιλαμβάνονται τα εξής ανατομικά στοιχεία: Oστά και Μαλακά μόρια (συνδετικός, υποδόριος και άλλοι τύποι μαλακών ιστών, περιφερικά νεύρα, οπισθοπεριτόναιο, μεσοθωράκιο).
  5. Όγκοι του δέρματος
    Περιλαμβάνονται οι ακόλουθες θέσεις: Xείλη (εξαιρουμένου του ερυθρού κρασπέδου), βλέφαρα, έξω ους, αλλά και μη καθοριζόμενα σημεία του προσώπου, τριχωτό της κεφαλής και λαιμός, κορμός του σώματος συμπεριλαμβανομένης της μέσης δερμοειδούς ζώνης και του δέρματος του περινέο, άνω άκρα και ώμοι, κάτω άκρα και ισχία, αιδοίο, πέος, όσχεο.
  6. Όγκοι των μαστών
    Περιλαμβάνονται οι εξής ανατομικές μοίρες: Θηλή, κεντρικό τμήμα, άνω έσω τεταρτημόριο, κάτω έσω τεταρτημόριο, άνω έξω τεταρτημόριο, κάτω έξω τεταρτημόριο, μασχαλιαία απόφυση.
  7. Όγκοι του γεννητικού συστήματος του θηλέος
    Περιλαμβάνονται τα εξής όργανα: Aιδοίο, κόλπος, τράχηλος μήτρας, σώμα μήτρας, ωοθήκες, σάλπιγγες, τροφοβλαστικοί όγκοι
  8. Όγκοι του ουροποιητικού συστήματος
    Περιλαμβάνονται τα εξής όργανα: Πέος, προστάτης, όρχεις, νεφροί, νεφρική πύελος και ουρητήρας, ουροδόχος κύστη, ουρήθρα.
  9. Όγκοι των οφθαλμών
    Περιλαμβάνονται τα εξής ανατομικά στοιχεία: βλέφαρα (το μελάνωμα των βλεφάρων κατατάσσεται στους όγκους του δέρματος), επιπεφυκότας, ο χοριοειδής χιτώνας, ο αμφιβληστροειδής χιτώνας, ο οφθαλμικός κόγχος, ο δακρυϊκός αδένας.
  10. Νεοπλασίες αιμοποιητικών οργάνων
    Περιλαμβάνονται οι:

    • Νεοπλασίες του μυελικού ιστού (Οξεία μυελική λευχαιμία, μυελοϋπερπλαστικά σύνδρομα, μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα).
    • Νεοπλασίες του λεμφικού ιστού (Β-κυτταρικές νεοπλασίες, Τ-κυτταρικές νεοπλασίες, ασυνήθεις τύποι οξείας λευχαιμίας, νόσος του Ηodgkin)

Παρατίθεται η ιστογενετική ταξινόμηση των κακοήθων νεοπλασμάτων:

Τα εργαλεία του ιατρού ογκολόγου είναι κατεξοχήν φαρμακευτικά. Αποτελούνται από τα φάρμακα της χημειοθεραπείας, της ορμονοθεραπείας και των βιολογικών θεραπειών

Χημειοθεραπεία

Η Χημειοθεραπεία περιγράφει μερικές ομάδες φαρμάκων που είναι ικανά να εξολοθρεύουν καρκινικά κύτταρα. Τα χημειοθεραπευτικά φάρμακα μπορούν να χορηγηθούν σε νεοεπικουρικό, επικουρικό ή παρηγορικό σχήμα και μεγαλύτερη ανταπόκριση, αλλά και τοξικότητα αναμένονται από συνδυασμούς θεραπειών. Οι συχνότερες παρενέργειες περιλαμβάνουν αλωπεκία, ναυτία, έμετο, μυελοκαταστολή, ωστόσο υπάρχουν μακροπρόθεσμα κίνδυνοι ανάπτυξης δευτερογενών κακοηθειών και υπογονιμότητας. Οι αυξητικοί παράγοντες μπορεί να βελτιώσουν την κυτταροπενία που προάγει η χημειοθεραπεία και διευκολύνουν την έγκαιρη χορήγηση εντατικών δόσεων θεραπείας.

Ακτινοθεραπεία

Η Ακτινοθεραπεία είναι χρήσιμη τόσο για ριζική όσο και για παρηγορική αντιμετώπιση. Η θεραπεία βασίζεται στην ιονίζουσα ακτινοβολία που προάγει τον κυτταρικό θάνατο προκαλώντας καταστροφή του DNA και μπορεί να χορηγηθεί με δέσμη εξωτερικής ακτινοβόλησης ακτινοθεραπείας ή με βραχυθεραπεία. Ο σχεδιασμός της ακτινοθεραπευτικής αντιμετώπισης εμπλέκει μία σειρά βημάτων που περιλαμβάνουν την εξομοίωση και τον καθορισμό του στόχου. Η δόση ακτινοβόλησης μετριέται σε Gray, ενώ η συμβατική κλασματοποίηση συνίσταται σε 2 Gy την ημέρα με τα ζωτικά όργανα εντός του πεδίου ακτινοβόλησης να παρουσιάζουν οξείες και όψιμες παρενέργειες.

Στοχευμένη Θεραπεία

Η Στοχευμένη Θεραπεία αναφέρεται στη χρήση βιολογικών προϊόντων , κυττάρων ή πρωτεϊνών. Η έλλειψη ομοφωνίας σχετικά με τον ορισμό δεν ήταν απαγορευτική συνθήκη ώστε αυτή η ομάδα παραγόντων να περιλαμβάνει ορμόνες, κυτταροκίνες, μονοκλωνικά αντισώματα, στοχευμένα μικρά μόρια εναντίον των μη μεταγράψιμων δομών RNA (antisense) και εμβόλια κατά του καρκίνου. Αυτές οι φαρμακοθεραπείες σχεδιάστηκαν με βάση τη γνώση της κλινικής τους φαρμακολογίας και τη μοριακή βιολογία, ώστε να βελτιστοποιηθεί η δράση τους και να ελαχιστοποιηθεί η τοξικότητα στους φυσιολογικούς ιστούς. Η αποτελεσματικότητα θεραπειών με τα μονοκλωνικά αντισώματα, την ιντερφερόνη -α, την IL-2 και η χρήση των εμβολιασμών με δενδριτικά κύτταρα έχει καθιερωθεί ενώ η γνωστική σφαίρα της στοχευμένης θεραπείας διευρύνεται συνεχώς.

Χειρουργική Ογκολογία

Η Χειρουργική είναι μέρος της θεραπευτικής αντιμετώπισης των περισσότερων συμπαγών όγκων και στόχος της αποτελεί η απομάκρυνση του όγκου με επαρκές όριο ενώ διατηρείται η λειτουργία και το αποτέλεσμα από αισθητικής άποψης. Η ριζική εκτομή περιλαμβάνει την εκτομή ως ενιαίο παρασκεύασμα (en bloc) του όγκου και των σχετιζόμενων παροχετευόντων λεμφαδένων, ενώ οι διαδικασίες αποκατάστασης μπορεί να αποκαταστήσουν τη λειτουργία σημαντικά και να βελτιώσουν το αισθητικό αποτέλεσμα.

Οι Υπηρεσίες μας

Λίστα των υπηρεσιών της Μονάδας μας

Εξειδικευμένες υπηρεσίες συντήρησης

Υψηλής εγκυρότητας & αποτελεσματικότητας

Οι εξειδικευμένες υπηρεσίες μας

Επιδημιολογία του καρκίνου

Πληροφορίες

Υπάρχουν δύο φάσεις στην γενική προσέγγιση για τον καρκίνο οι οποίες λαμβάνονται υπόψη από τους επιδημιολόγους:

  • H περιγραφική επιδημιολογία παρέχει μία ένδειξη για το πόσο συχνά εμφανίζεται ο καρκίνος σε ό,τι αφορά τα ποσοστά, τους κινδύνους και τον αριθμό των επιπτώσεων.
  • Η αναλυτική επιδημιολογία χρησιμοποιείται για να μελετηθούν οι παράγοντες που καθορίζουν τον καρκίνο, ενώ συγκρίσεις του κινδύνου εμφάνισης καρκίνου γίνονται μεταξύ των ομάδων του πληθυσμού.

Το Υπουργείο Υγείας της Ελλάδας έχει συντάξει το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για τον Καρκίνο 2008-2012 , εντός του οποίου αναφέρονται σημαντικές πληροφορίες για την συχνότητα εμφάνισης των λοιπών μορφών του καρκίνου στην Ελλάδα από το 1980.

Παρατίθεται αυτούσιο προς ενημέρωση του επισκέπτη του ιστοχώρου της Μονάδας Μyoncotherapy:

*Στα άλλα περιλαμβάνονται οι καρκίνου του δέρματος, της στοματικής κοιλότητας, οι ενδοκρινικοί, οι ουροποιητικοί κτλ)

Μιλήστε μαζί μας

Τηλεφωνήστε μας στο (+30) 2310 282835 ή συμπληρώστε την φόρμα επικοινωνίας μας.